13 lipca 1943 roku funkcjonariusza gestapo, żandarmerii niemieckiej i żołnierze Werhmachtu przeprowadzili pacyfikację miejscowości Staniszewskie. Aresztowano dziesięć osób podejrzanym o współpracę z ruchem oporu. Poddano ich torturom w budynku szkoły, a następnie rozstrzelano w lesie. Pierwotnie pochowani na miejscu egzekucji, po wojnie zostali ekshumowani i przeniesieni na cmentarz parafialny przy ul. Armii Krajowej. Rodziny pochowały zwłoki ofiar w dwóch mogiłach zbiorowych oraz trzech indywidualnych.

Grób zbiorowy ma formę betonowego obramowania wypełnionego ziemią. Na szczycie umieszczono metalowy krzyż. Po jego bokach umieszczone są płyty z ozdobnymi kulami na szczycie. Kiedyś obie płyty łączyła tablica inskrypcyjna o treści:

MARCIN JUREK LAT. 65

CÓRKA MARIA LAT. 22

SYN JÓZEF LAT. 20

POMYKAŁA JAN LAT. 30

ADAMCZYK JAN LAT. 18

ADAMCZYK LUDWIK LAT. 22

PRZEWIEZIENI ZE WSI STANISZEWSKIE

ZGINĘLI Z RĄK OKUPANTA

BOŻE ZBAW ICH DUSZE.

Obecnie pozostał po niej jedynie ślad. Grób ogólnie znajduje się w złym stanie technicznym. Wymieni na tablicy bracia Adamczykowie pochowani są w osobnym grobie.