Po zakończeniu wojny polsko – bolszewickiej i podpisaniu pokoju, w Przemyślu zostali internowani żołnierze ukraińscy. Zostali oni umieszczeni w obozie w podprzemyskiej miejscowości Pikulice. W wyniku trudnych warunków obozowych, wielu spośród internowanych zmarło. Zostali oni pochowani na cmentarzu wojennym, obecnie przy ul. Pikulickiej.  Do pochówków wykorzystano istniejący cmentarz z I wojny światowej. Do chwili obecnej zachowały się nagrobki żołnierzy węgierskich z 1915 roku, niestety właściwie nieczytelne. Spoczywają na nim szczątki około 1800 osób, żołnierzy Ukraińskiej Narodowej Republiki i Ukraińskiej Halickiej Armii oraz cywili zmarłych na epidemię tyfusu w obozie internowania w latach 1919 – 1920. Na cmentarzu wytyczonych jest pięć, symbolicznych mogił ziemnych, otoczonych betonowym krawężnikiem z nasadzeniami roślinnymi. Akcent centralny stanowi wysoki ziemny kopiec, zwieńczony ozdobnym metalowym krzyżem, wyraźnie górującym nad całością. W cokole pod krzyżem umieszczona jest metalowa tablica o treści:

БОРЦЯМ ЗА ВОЛЮ УКРАǏНИ.

[BOJOWNIKOM ZA WOLNĄ UKRAINĘ].

Całość cmentarza, zajmującego powierzchnię 26 arów otacza metalowe ogrodzenie na betonowych słupkach. Przy bramie, na jednym z filarów, umieszczona jest tabliczka informująca o charakterze tego miejsca. Cmentarz został w 1994 roku z urzędu wpisany do rejestru zabytków (A-675).

W 2000 roku z inicjatywy Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa w Warszawie teren cmentarza poszerzono o 263 m². Na uzyskanym terenie wzniesiono dwie mogiły zbiorowe, w których pochowano szczątki 43 członków UPA ekshumowanych z pierwotnym miejsc spoczynku w Lisznej i Birczy. Na mogiłach, otoczonych betonowym obramowaniem, ustawione są czarne krzyże z granitu. Pod nimi na tablicach zostaną umieszczone nazwiska pochowanych.