Na terenie miasta Łańcut funkcjonowały dwa cmentarze żydowskie. Nowszy, założony w XIX wieku, w okresie okupacji stał się widownią egzekucji dokonywanych przez niemiecką żandarmerie. W rogu cmentarza znajduje się miejsce straceń, stanowiące także mogiłę kryjącą szczątki części zamordowanych. Teren o powierzchni około 10m² otacza metalowe ogrodzenie na betonowej podmurówce. Wejście stanowi niewysoka bramka. Chodnik z kostki brukowej wiedzie do muru, na którym umieszczona jest płyta o treści:

MIEJSCE MASOWYCH STRACEŃ OFIAR FASZYZMU

W LATACH 1941–1944.

Wokół tablicy obmurowana jest kostka granitowa. Przed murem znajduje się gwiazda Dawida. Kiedyś tworzył ją krawężnikiem wypełniony ziemią. Obecnie ułożona jest z kolorowej kostki brukowej. Pochowano tutaj nieznaną liczbę niezidentyfikowanych ofiar. Mogiła odwiedzana jest przez delegacje Żydów z Polski i zagranicy.