Miejsce pochówku poległych znajduje się tuż obok cmentarza parafialnego, tworząc właściwie kwaterę na jego terenie. W 40 mogiłach indywidualnych i 11 zbiorowych pochowano tutaj żołnierzy różnej narodowości: 38 niemieckich, 29 rosyjskich i 1 (lub więcej) austrowęgierskich a także 2 (lub więcej) o nieustalonej narodowości, poległych w bitwie odbytej w dniach 6 – 8 maja 1915 roku. Pierwotnie cmentarz otoczony był kamiennymi słupami, pomiędzy którymi zasadzono żywopłot. Obecnie umieszczona jest na nich drewniana kratownica. W linii ogrodzenia, na wprost bramki wejściowej, znajdował się wysoki drewniany krzyż na kamiennym cokole, poniżej kamienna tablica z inskrypcja:

UNS KAM DER FRIEDE EILIGER ALS EUCH!

[DO NAS POKÓJ PRZYSZEDŁ PRĘDZEJ NIŻ DO WAS!]

Na mogiłach niemieckich ustawiono kamienne płyty z żeliwnymi tablicami, na rosyjskich wysokie żeliwne krzyże w betonowym cokole. Cmentarz, zachował się w fatalnym stanie technicznym. Zaledwie kilka nagrobków stało na właściwym miejscu, wiele było przewróconych, zachowało się zaledwie dwa żeliwne krzyże. Cokół pozbawiony był krzyża pomnikowego, zachowała się jedynie tablica. W latach 2007–2010 przeprowadzono kompleksowy remont cmentarza, finansowany z budżetu Wojewody oraz Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa w Warszawie. Odtworzono kształt mogił, który podkreślono krawężnikiem, zakonserwowano zachowane elementy wyposażenia mogił i odtworzono brakujące. Wykonane zostały nowe drewniane elementy ogrodzenia a zachowane kamienne słupki wyremontowano. Kompleksowej konserwacji został poddany cokół pomnikowy wraz z tablicą, wykonano także nowy krzyż centralny.