Cmentarz nr 220 w miejscowości Klecie to jeden z najpiękniejszych cmentarzy wojennych na terenie województwa podkarpackiego. Założenie zaprojektował Michael Matscheko Ritter von Glasner. Żołnierskie mogiły umieścił wokół neogotyckiej kapliczki z XIX wieku, wyremontowanej po wojennych zniszczeniach. Ogólnie na cmentarzu znajduje się 188 mogił indywidualnych i 2 zbiorowe. Pochowano tutaj 143 żołnierzy z armii austrowęgierskiej oraz 94 z rosyjskiej, w tym 144 zidentyfikowanych. Całość otoczona monumentalnym murem z piaskowca krytym dachówką, umieszczona jest na niewielkim wzniesieniu obok wiejskiej drogi. Wejście na cmentarz stanowi kuta żeliwna brama, do której wiodą betonowe schodki. Po ich bokach rosły stare, wysokie lipy. Za wejściem, po bokach alejki, znajdują się dwie mogiły zbiorowe, na których ustawione są wysokie żeliwne krzyże. Mogiłę po prawej stronie wieńczy krzyż „prawosławny”, kryje ona szczątki 21 nieznanych żołnierzy rosyjskich. Przed kaplicą usytuowany jest jedyny pojedynczy grób. Ustawiony na nim żeliwny zadaszony krzyż, jest jedynym tego rodzaju na tym cmentarzu. Tabliczka inskrypcyjna informuje, że pochowano tutaj oficera, poległego 7 maja 1915 roku. Pozostałe mogiły indywidualne połączone są w grupy usytuowane w dwóch rzędach wzdłuż ogrodzenia. Wyjątek stanowi pojedyncza grupa siedmiu mogił rosyjskich znajdująca się z tyłu kaplicy, połączona w jednym rzędzie. Na poszczególnych grupach mogił ustawionych jest od 4 do 8 betonowych cokolików zwieńczonych żeliwnymi krzyżami: łacińskimi dla żołnierzy austrowęgierskich oraz „prawosławnymi” dla Rosjan. Wszystkie groby rosyjskie usytuowane są bliżej ogrodzenia. Przed kaplicą znajdowały się dwie okrągłe ławeczki, jednak jedna została zniszczona przez rosnące w środku drzewo i nie została odtworzona. Cmentarzowi, po przeprowadzonych w ostatnich latach pracach remontowo–konserwacyjnych, przywrócono pierwotny kształt. Odtworzono brakujące tabliczki nagrobne i zakonserwowano zachowane. Obecnie znajduje się on w bardzo dobrym stanie technicznym. Wpływ na to ma niewątpliwie fakt, że stojąca na cmentarzu kaplica pod wezwaniem św. Leonarda, cieszy się czcią miejscowego społeczeństwa, dzięki temu troską otaczany jest także cmentarz wojenny.

Cmentarz został w 1992 roku z urzędu wpisany do rejestru zabytków (nr A-343), jako cmentarz żołnierzy austrowęgierskich (brak danych o liczbie pochowanych), założony w 1915 roku. Życzeniem p. Józefa Forysia, który pracował przy remoncie kaplicy i budowie cmentarza było spocząć na jego terenie. Po jego śmierci wykonano wolę zmarłego. Nagrobek, stylizowany na żołnierski, znajduje się tuż obok kaplicy, po prawej stronie.